گزیده ای از کتاب نون نوشتن نوشته محمود دولت آبادی
ای سرزمین! کدام فرزندها، در کدام نسل، تو را آزاد، آباد و سربلند، با چشمانِ باور خود خواهند دید؟
ای مادرِ ما، ایران! جانِ زخمیِ تو، در کدام روزِ هفته التیام خواهد پذیرفت؟
چشمان ما به راهِ عافیت تو سفید شد؛ ای ما نثار عافیتِ تو…
…………………………….
برای همدل خود لازم نیست همه چیز را بگویی تا او اندکی از تو را بفهمد، بلکه کافی است اندکی بر زبان بیاوری تا او همه‌ی تو را دریابد.
…………………………….
آدم‌های سالم، مثل هم هستنددزیرا خوشبختی یک رنگ دارد!این بدبختی ست که رنگارنگ است …
کتاب : نون نوشتن
نویسنده : محمود دولت آبادی
